|
|
دوشنبه 15 دی 1399
در صنايع نفت ايران سابقه تدوين استاندارد به سالهاي قبل از 1350 برميگردد. در اين سالها اولين مجموعه استانداردهاي مهندسي و كالا براي پالايشگاه آبادان و مناطق نفتخيز جنوب كه فعاليتهاي صنعت نفت در آنجا متمركز بود تدوين گرديد. با گسترش صنايع نفت و پيدايش صنايع گاز و پتروشيمي، مديريتهاي مهندسي و ساختمان شركت ملي نفت، شركت ملي گاز و شركت ملي صنايع پتروشيمي هر كدام بطور جداگانه اقدام به تدوين استانداردهايي در زمينه هاي مهندسي و كالا نمودند.
بدليل عدم هماهنگي در اين استانداردها نياز به يك مجموعه استاندارد هماهنگ و منسجم براي فعاليتهاي يكسان در صنايع نفت و گاز و پتروشيمي احساس مي شد.
از سال 1369 وزارت نفت با توجه به توانمنديهاي صنايع داخلي كشور و پيشرفتهاي علمي و فني جهاني و با استفاده از تجارب كارشناسان خود نسبت به تهيه و تدوين استانداردهاي اختصاصي صنايع نفت، گاز و پتروشيمي تحت نام استانداردهاي صنايع نفت ايران و علامت اختصاري (IPS Iranian Petroleum Standards) اقدام نمود.
استانداردهای صنعت نفت ایران به طور دوره‌ای توسط کمیته‌های فنی مربوطه بازنگري و اصلاح می شوند تا نظرات ارائه شده توسط کارشناسان نفت، گاز، پتروشیمی و شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران را تلفيق نمايد.
این استانداردها در 15 شاخه فنی، هر یک در 6 گروه مهندسیE ، کالاM ، نصب و راه اندازی C، بازرسی دوره ای I، روش آزمون و مشخصات فنیT وعمومی G تهیه شده است.
علاوه بر گونه های استانداردهاي اشاره شده، نقشه‌های استاندارد نیز با نماد D در 7 گروه موضوعی تهیه شده است.
از كاربران استاندارد، درخواست مي‌شود نقطه نظرها و پيشنهادهای اصلاحي و يا هرگونه الحاقيه‌اي كه براي موارد خاص تهيه نموده‌اند، به نشاني زير ارسال نمايند. نظرات و پيشنهادهای دريافتي در كميته‌هاي فني مربوطه بررسي و در صورت تصويب در تجديد نظرهاي بعدي استاندارد منعكس خواهد شد.
|